மரத்தை வைச்சவன் தண்ணி ஊத்துவான்; மரத்தை வெட்டியவன்...?

தூர்தர்ஷனில் மரத்தை காப்பாற்ற ஒரு விளம்பரம் வரும்.ஒரு சிறுமி மரத்தை கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு வெட்ட விடவே மாட்டாள். நானும் அப்போது சிறுமியாக இருந்ததால், எங்காவது மரம் வெட்டினால் அச்சிறுமியைப் போல செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்துக்கொள்வேன். பெரும்பாலும், மின்சார வாரியத்திலிருந்து வந்து எங்கள் தெருவிலிருக்கும் தூங்குமூஞ்சி மரங்களின் கிளைகளை சீவிவிட்டு செல்வார்கள். அப்படி உண்மையாகவே மரங்களைக் காப்பதற்காக நடந்த சிப்கோ இயக்கத்தை பற்றிக் கேள்விப்பட்டிருப்போம்.

தற்போது, ஐடியா மொபைலை உபயோகித்து மரங்களை காக்க விளம்பரங்கள் வருகின்றன. 'மரம் வளர்ப்போம்', 'ஒரு எஸ் எம் எஸ் அனுப்பினால் வீட்டுக்கே மரக்கன்று வரும்', 'மரம் வளர்ப்பதை ஊக்குவிப்போம்' என்று சமீப காலங்களில் அதிகமாக மரம் வளர்ப்பதைப் பற்றி விளம்பரங்களைக் காண முடிகிறது. சமூக ஆர்வலர்கள், இத்தனை மரக்கன்றுகளை நட்டிருக்கிறேன் என்றும் எத்தனை மரம் நடும் கேம்பெய்ன்களில் பங்கேற்றிருக்கிறேன் என்றும் புள்ளிவிவரப் பேட்டிகள் தருகிறார்கள். பார்ப்பவர்களை, ஏதோ அவர்கள்தான் காடுகளை அழித்து விட்டதைப் போல குற்றவுணர்ச்சி கொள்ளச் செய்கிறார்கள்.

சிலமாதங்கள், முன்பு ஏதோ ஒரு டிவியில் காலைமலர் பார்த்தேன். அதில் பேசிய ஒருவர், இந்தத் தலைமுறைதான் காடுகளை அழிக்கிறது என்பது போல பேசினார். நகரவாசிகளும், டவுன்வாசிகளும் மொட்டை மாடிகளிலும், பால்கனிகளிலும் தொட்டிகளில் செடிகொடிகளையும், கேக்டஸ்களையும் வளர்த்து குற்றவுணர்ச்சியை போக்கிக் கொள்ளுகிறார்கள். சமூகத்திற்கு நல்லது செய்த திருப்தியைத் தேடிக்கொள்கிறார்கள்.

இன்னும் பல கேம்பெய்ன்கள் இருக்கின்றன - எனர்ஜியை சேமிப்போம், தண்ணீரை சேமிப்போம், குளோபல் வார்மிங். குளோபல் வார்மிங்குக்காக ஒரு மணிநேரம் மின்சாரம் இல்லாமல் இருப்பது என்றெல்லாம் பிரச்சாரம் செய்வது. இதில் பங்கேற்ற‌ பலரும் தம் மனசறிய ஒரு செடியைக் கூட பிடுங்கி யெறிந்திருக்க மாட்டார்கள்.

ஆனால், இந்த குளோபல் வார்மிங்கிற்கும், காடுகளை அழித்ததற்கும் நாம்தான் முக்கிய காரணம் என்பது போல இந்தப் பிரச்சாரங்கள் நம்மை எண்ண வைக்கின்றன. அன்றாடம் மின்வெட்டோடும், வீட்டிற்கு இரண்டு குடம் என்று அளந்து வரும் மெட்ரோ தண்ணீரிலும் ஏற்கெனவே அவதியோடு வாழும் அப்பாவி பொதுமக்களிடம் எதற்கு இந்தப் பிரச்சாரம்? எதற்கு இந்த உறுதிமொழிகள்?

எண்ணெய் கம்பெனிகளும், காஸ் கம்பெனிகளும் இயற்கை வளங்களை அராஜகமாகக் கொள்ளையடிப்பதோடு, சுற்றுச்சூழலையும் மாசுப்படுத்துகின்றன. சென்னையின் ஹுண்டாய் நிறுவனம், ஒரு நிமிட‌த்திற்கு ஒரு கார் வீத‌ம் நாள் முழுக்க‌ இடையறாது உற்ப‌த்தி செய்கிற‌து.சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்களுக்காக விவசாயநிலங்கள் ஏக்கர் ஏக்கராக அழிக்கப்படுகின்றன. டௌ கெமிக்கலின் கழிவுக‌ள் இன்னமும் அகற்றப் படாமல் இருக்கின்றன. மாசடைந்த அந்த நீரைத்தான் பொதுமக்கள் இன்னமும் உபயோகப் படுத்துகிறார்கள். எஃகு நிறுவனங்களும் ஆலைகளும் நிலத்தடி நீரை மாசுப்படுத்துகின்றன.

ஆனால், இந்நிறுவ‌ன‌ங்க‌ளுக்குத்தான் க‌ட‌ன்க‌ளோடு, ச‌லுகைக‌ளும் அரசால்வாரி வ‌ழ‌ங்க‌ப்ப‌டுகின்ற‌ன‌. மின்சார‌ உப‌யோக‌ம் குறித்து எந்த‌க் க‌வ‌லையும் இவ‌ர்க‌ள் கொள்ள‌த் தேவையில்லை. அதோடு வரிவிலக்குகளும் உண்டு.நோக்கியாவுக்கு வ‌ழ‌ங்கியுள்ள‌ ச‌லுகைக‌ள் அந்தக் கம்பெனியின் முத‌லீட்டை விட‌ அதிக‌ம்.

இறுதியில், அந்த‌ கம்பெனிகள்தான் ந‌ம‌து எல்லா வ‌ள‌ங்க‌ளையும் கொள்ளைய‌டித்துவிட்டு ந‌ம‌க்கே உப‌தேச‌ம் செய்கின்ற‌ன‌. பொதும‌க்க‌ள்தான் இவ‌ற்றிற்கெல்லாம் பொறுப்பு என்ப‌தைப் போல பிரச்சாரம் செய்கின்றன. தங்களை மதிப்பை தக்க வைத்துக்கொள்வதற்காக‌ இந்த‌ பிர‌ச்சார‌ங்க‌ளுக்கு நிதி வ‌ழ‌ங்குகின்ற‌ன‌. ஒருகையால் சுற்றுச்சூழ‌லைப் பாதுகாப்போம் என்று சொல்லிக்கொண்டே ம‌றுபுற‌ம் வ‌ள‌ங்க‌ளைச் சுர‌ண்டுகின்ற்ன‌. ரெட்டி ச‌கோத‌ர்களுக்குத் தாரை வார்க்க‌ப்ப‌ட்ட‌ க‌னிம‌வ‌ள‌ங்க‌ளையும் அதற்காக‌ பாழாக்க‌ப்ப‌ட்ட‌ ம‌லைப்ப‌குதிக‌ளையும் பார்த்திருப்போம்.

நாமா காடுகளை வெட்டி அழிக்கிறோம்? மலைகளை, இயற்கை வளங்களை வீணாக்குகிறோம்?

ப‌ன்னாட்டுக்க‌ம்பெனிக‌ளும் த‌ர‌கு முத‌லாளிக‌ளும் த‌ங்க‌ள் லாப‌த்திற்காக‌ செய்யும் ஒவ்வொரு செய‌லுக்கும் நாம‌ல்ல‌வா த‌ண்ட‌னைக‌ளை அனுப‌விக்கிறோம்?அவ‌ர்க‌ள‌து அராஜ‌க‌த்திற்கு, நம்மோடு சேர்ந்து ந‌ம‌து வாரிசுக‌ளும் அல்ல‌வா ப‌லியாகிறார்க‌ள்? த‌னியார் ம‌யமென்றும் தாராள‌ ம‌ய‌மென்றும் ந‌ம‌து நாட்டை ம‌லிவுவிலைக்கு விற்றுவிட்டு நமக்கே நமது குடிநீருக்கு விலை வைத்து அல்ல‌வா விற்கிறார்கள்?

இயற்கையெழில் கெடுகிறதென்று மலைப்பிரதேசங்களில் குப்பைகளைக் கொட்ட வேண்டாமென்று பொதுமக்களை வலியுறுத்துகிற அரசும், என் ஜி ஒ க்களும் டாடாவின் ஆலைகள் மற்றும் சுர‌ங்க‌ங்க‌ளின் க‌ழிவு ம‌லைக‌ளை அக‌ற்ற‌ எந்த‌ நெருக்க‌டியையும் த‌ருவ‌தில்லை. இதுதான் நாட்டின் வளர்ச்சி என்று நம்மை ஏற்றுக்கொள்ள வைப்ப‌தோடு, வளர்ச்சி தேவையெனின் இவ்விளைவுகள் தவிர்க்க இயலாதது என்று நாமே இயல்பாக மனமுவந்து ஒப்புக்கொள்ள வைக்கும் நோக்கங்கள்தான் இவை.

உண்மையாக‌ப் பார்த்தால், இந்த‌ நிறுவன‌ங்க‌ளே குளோப‌ல் வார்மிங்குக்கு பொறுப்பு. ஆனால், என்ன‌ ந‌ட‌க்கிற‌து? ம‌ர‌ம் ந‌டுவோம் என்றும் சுற்றுச்சூழ‌லைப் பாதுகாப்போம் என்றும் பிர‌ச்சார‌ங்களை என் ஜி ஓ நிறுவனங்கள் மூலம் மேற்கொள்கின்ற‌ன. இந்தத் திசைத்திருப்பலால், அப்பாவி பொதும‌க்க‌ளும் இவ்வ‌ள‌ங்க‌ள் முழுவ‌தும் பாழான‌த‌ற்கும் குளோபல் வார்மிங்குக்கும் தாம்தான் கார‌ண‌ம் என்ப‌து போல‌ ம‌றுகுகின்ற‌ன‌ர். ஆனால், ந‌ட‌ப்ப‌து என்ன‌?

போபாலில் ம‌க்க‌ள் த‌ங்க‌ளது இழ‌ப்பீட்டுக்காகவும், நீதி கேட்டும் போராட்ட‌ங்க‌ள் ந‌ட‌த்திக்கொண்டிருக்கும்போது டௌ கெமிக்க‌ல் இஸ்கான் (ISKON Food Relief foundation) என்ற‌ என் ஜி ஓ வோடு ‌ இந்தியாவின் பட்டினியைப் போக்கவும் படிப்பறிவுக்குமான செயலில் இணைந்துள்ள‌து.

இந்த‌ என் ஜி ஓ நிறுவ‌ன‌ங்கள், ஏன் பன்னாட்டுக் க‌ம்பெனிக‌ளின் இரட்டை நிலையை அம்பலப்படுத்தாமல், அவர்களிடமிருந்தே நிதியை பெற்றுக்கொள்கின்றன‌?

நந்திகிராமிலும், குஜராத்திலும் விவசாயிகளிடமிருந்து ஏக்கர் கணக்கில் வேட்டையாடிய‌தோடு, அம்ம‌க்க‌ளின் வாழ்க்கையையும் குலைத்துவிட்டு வித‌ர்பா விவ‌சாயிக‌ளுக்கு உத‌வுவ‌தாக‌ ந‌டிக்கிற‌து டாடா குழும‌ம். (A sustainable ray of hope : The Tata trusts have been working to help improve the agricultural practices of farmers in India)

போபாலில், விஷ‌க்க‌ழிவுக‌ள் இன்றும் கூட முற்றிலும் அக‌ற்றப்ப‌டாத‌ நிலையில் குஜ‌ராத்தில் சுத்த‌மான‌ குடிநீருக்காக தனது நீர் சுத்த‌க‌ரிப்பு சாத‌ன‌த்தை நிறுவியுள்ளது. இவை எல்லாம் யாரை ஏமாற்ற‌?
Dow India Promotes Clean Drinking Water at Kadodara in Gujarat : Donates Fourth Water Purification Facility in Dahej

ப‌ர்மாவில், அண்மைக்காலமாக ப‌ல‌ வ‌ன‌ப்ப‌குதிக‌ள் ஆலைக‌ளுக்காக துரிதமாக அழிக்கப்படுவதாக ‌ ட்விட்ட‌ரில் செய்தியாள‌ர் ஒருவ‌ர் க‌வ‌லையுட‌ன் எழுதியிருந்தார். இப்ப‌டி மூன்றாம் உல‌க‌ நாடுக‌ளின் வ‌ள‌ங்க‌ளையும் இய‌ற்கையையும் வரைமுறையில்லாமல் தனியார்மயம் என்ற பெயரில் பன்னாட்டு கம்பெனிகள் கொள்ளையடிக்கின்றன. அதை மறைக்க 'சுற்றுச்சூழ‌லைக் காப்போம்' என்றும் 'காடு வளர்ப்போம்' என்றும் பிர‌ச்சாரங்களுக்கு பிச்சையிடுகின்ற‌ன.

சுற்றுச்சூழ‌லைப் ப‌ற்றிய பொறுப்புணர்வு ந‌ம் ஒவ்வொருவ‌ருக்கும் இருக்க‌ வேண்டிய‌து.மாசற்ற உலகை நமக்கு பின்வரும் சந்ததியினருக்கும் விட்டுச் செல்வது நமது சமூகக் கடமை. அது ம‌ர‌க்க‌ன்றை வாங்கி ந‌டுவ‌து அல்ல‌து குளோப‌ல் வார்மிங்காக‌ ஒரு ம‌ணி நேர‌ம் மின்சார‌த்தை நிறுத்துவ‌து மட்டுமே முடிவும் அல்ல, தீர்வும் அல்ல. என் ஜி ஓ நிறுவ‌ன‌ங்க‌ளின் முக‌மூடியை கிழிப்ப‌துட‌ன், ப‌ன்னாட்டுக் க‌ம்பெனிக‌ள் தங்களது ப‌சிக்காக‌, ந‌ம‌து சொத்துகளை க‌ப‌ளீக‌ர‌ம் செய்வ‌த‌ற்கு எதிராக‌ அணி திர‌ள்வ‌தில்தான், அந்த பொறுப்புணர்வும் கடமையும் முழுமையடைய ‌ முடியும்.

யஹி ஹே ரைட் சாய்ஸ் பேபி!

எங்கள் அலுவலகத்திற்கு பின்னாலிருந்து பார்த்தால் சைதாப்பேட்டை பாலம் தெரியும். பாலத்தின் கீழ் அழுக்கேறிய நீர் ஓடும் ஆறு - அது கூவம் என்று பொதுவாக அறியப்பட்டாலும் அதுதான் அடையாறு. அந்த தண்ணீரிலேயும் கால்களை அலைந்தும் குதித்தும் சிறுவர்கள் விளையாடிக்கொண்டிருப்பார்கள். "அட, இவங்களுக்கெல்லாம் ஒண்ணும் வராதா? இந்த அழுக்கு தண்ணிலேயே குளிக்கறாங்களே?" என்று நினைத்தபடி பார்வையை கொஞ்சம் இடதுபுறம் திருப்பினால், கற்களை போட்டுக்கொண்டு துணிகளை துவைப்பதைக் காணலாம். வலது பக்கம் பார்த்தால் குப்பை கூளங்களை கொட்டியதால் உண்டான மேடுகளும், அருகிலேயே பன்றிக்குட்டிகளும், ஓரமாக நிற்கும் எருமைகளையும் பார்க்கலாம். இதற்கு நடுவில் குடிசை வீடுகளும், ஆஸ்பெஸ்டாஸ் கூரை வேய்ந்த வீடுகளும், கொடியில் காய வைத்த துணிகள் காற்றிலாடுவதும் மக்கள் அங்கே வசிக்கிறார்களென்று சாட்சி சொல்லும்.முதன் முதலில், அந்த ஆற்றின் கரையில் கம்பீரமாக நிற்கும் அந்த கட்டிடத்தின் ஆளுயர ஜன்னல் அருகினில் நின்றபடி து வாகனங்கள் விரைந்து செல்லும் பாலத்தையும், அதன் தூண்களையும் நெளிந்து செல்லும் அழுக்கு நீரையும் பார்த்துக்கொண்டு நின்றபோது, நண்பர் சொன்னார் “இங்கேருந்து பார்த்த கடல் தெரியும்”. சற்றே நிமிர்ந்து விண்ணை முட்டும் கட்டிடங்களையும், டெலிபோன் டவர்களையும் தாண்டி நீல நிறத்தில் கடலும், சில கப்பல்களும் கண்களுக்குத் தென்பட்டன. உயரமான அந்த கட்டிடத்தில் கண்களை கொள்ளைக் கொள்ளும் கண்ணாடி ஜன்னலின் அருகில் நின்றுக் கொண்டு எங்களுக்குக் நேர்கீழே அடையாறின் அழுக்குநீரில் விளையாடும் அந்த பசங்களை, அதின் நின்றுக்கொண்டு துணி துவைப்பவர்களை, குளிப்பவர்களை, இயற்கை உபாதைக்கு ஒதுங்குபவர்களை கண்டுக் கொள்ளாதவர்கள் போல தொலைதூரத்தில் தெரிந்த கடலை ரசித்துக்கொண்டு நின்றோம். சமயங்களில் மேலே கடந்து செல்லும் விமானங்களையும் பெருமிதத்தோடு பார்த்தபடி .

இந்தக் கட்டிடத்திற்கு அருகில் இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்புதான் அந்த மாநாகராட்சி பள்ளிக் கட்டிடம் வந்தது. அதே அடையாறு அல்லது கூவம் ஆற்றங்கரையில். முன்புறம் விளையாட்டு மைதானமும் இரு மரங்களையும் கொண்ட கட்டிடங்கள். சென்ற வாரத்தில் ஒரு நாள் மைதானத்திற்கு முன்புறம் இருக்கும் சாலையில் மெட்ரோ பாலம் வரப்போவதாகவும், அதற்கான தூண்களில் ஒன்று இந்த பள்ளிக்கூட மைதானத்தில் கட்டப்படப் போவதாகவும் இடம் குறித்துவிட்டு சென்றார்கள். அடுத்த நாளே அந்த காம்பவுண்டும், சாலையின் முடிவில் இருந்த மரமும் வெட்டி சாய்க்கப்பட்டது. பாலம் முழுவதுமாக கட்டப்படும்போது பள்ளிக்கூடம் இருக்குமா என்பதே சந்தேகம்தான். இப்படி எளிய மக்களை துரத்திவிட்டு யாருக்காக அந்த இடத்தில் பாலம்?


சைதாப்பேட்டை பேருந்து நிலையத்தை தாண்டி சென்றால் தாடண்டர்நகர் என்று ஒரு இடத்தை பார்த்திருக்கலாம்.விடியற்காலையில் அந்த இடத்தைக் கடக்க நேரிட்டால், நடைபாதையிலே பாயையோ அல்லது சாக்கையோ விரித்துத் தூங்கிக்கொண்டிருக்கும் மனிதர்கள்,அடிபம்பில் தண்ணீர் அடிக்க காத்திருக்கும் பெண்கள், அருகிலேயே ஒரு கோயில், ஆஸ்பெஸ்டாஸ் போட்ட வீடுகள், அல்லது சாக்குகளை மேலாக கட்டி அமைக்கப்பட்ட ஒற்றை அறை வீடுகள், மழை வந்தால் சகதியாகி விடும் தெருக்கள் - மெட்ரோ ரயிலும் மேம்பாலமுமாக என்னதான் உள்கட்டுமானத்தை நாம் உயர்த்தினாலும் - இந்த தெருக்களிலோ மக்களிலோ எந்த மாற்றமும் வந்துவிடப் போவதில்லை. வேண்டுமானால், அவர்களை ஏதாவது ஒரு ஏரியின் கரையில் இடம் பெயர வைக்கலாம். இந்த மாற்றத்திற்கு பொருளாதார வளர்ச்சி என்ற பெயர் வைத்துக்கொள்ளலாம்.

”அழகும், அசிங்கமும், கம்பீரமும்,ஆபாசமும்,ஆன்மீகமும் பின்னிப் பிணைந்து கிராம்பு மற்றும் ஆர்கிட் மலர்களின் புத்துணர்வூட்டும் நறுமணம் திறந்து கிடக்கும் சக்கடைகளிலிருந்து கிளம்பும் துர்நாற்றத்தை வெல்லப் போராடி கொண்டிருக்கும் நகரம்தான் ஜகார்த்தா” - ”ஒரு பொருளாதார அடியாளின் ஒப்புதல் வாக்குமூலம்” என்ற புத்தகத்தில் மேற்கண்ட வரிகளை வாசித்தபோது ஜகார்த்தாவுக்குப் பதிலாக சென்னை என்றிருந்தால் கூட பொருந்தி வருவது போல தோன்றியது. ஒரு நாட்டின் உள்கட்டுமானத்தை, மின்உற்பத்தி மையங்கள், நெடுஞ்சாலைகள், கடல்நீர் சுத்திகரிப்பு மையங்கள், தொலைதொடர்பு வசதிகள் போன்றவற்றை அமைக்கத் தேவையான முதலீடுகளை உலகவங்கி போன்ற பன்னாட்டு நிதிநிறுவனங்கள் மூலம் கடனாகப் பெற - பொருளாதார வளர்ச்சி என்ற பெயரில்அரசியல் தலைவர்களை,நாட்டின் அதிபர்களை சம்மதிக்க வைப்பதே பொருளாதார அடியாட்களின் வேலை. உண்மையில், தனிப்பட்ட முறையில் இந்த அரசியல் வாதிகளை பணக்காரர்காளாக்குவதும்,அதே நேரம் அந்நாட்டை மீளமுடியாத பெரும் கடன்சுமையால் அடிமையாக்குவதும்தான் இந்த திட்டத்தின் நோக்கம்.

மெய்ன் என்ற அமெரிக்க நிறுவனத்தின் வேலையாளாக இருந்த ஜான் பெர்க்கின்ஸன் எழுதிய இப்புத்தகம் - அமெரிக்கா தனது புதிய காலனியாக்கத்தை - வளர துடிக்கும் நாடுகளில் தனது ஆக்டோபஸ் கைகளால் இறுக்குகிறது என்பதைப் பற்றி தெளிவாக பேசுகிறது. இந்தப் புத்தகத்தை படித்தபோது என் மனக்கண் முன், ஹோட்டல் மாரியட்-ல் கிறிஸ்மஸ் கேக் செய்ய பாதாம் பருப்புகளையும் பழங்களையும் கொட்டி கலக்கியபடி போஸ் தரும் பன்னாட்டு தூதரக அதிகாரிகளும், சமூக சேவை செய்ய வரும் பல அயல்நாட்டு முகங்களும், புதிய ஒப்பந்தங்களை வேலைகளை அவுட்சோர்ஸ் செய்ய கையில் அக்வாஃபினாவுடனும் லேப்டாப் பையுடனும் வளையவரும் முகங்களுமே - வந்து போனது. அந்த பிரதிநிதிகள்/தூதரக அதிகாரிகள் மட்டுமே தங்க கட்டப்பட்ட வீடுகள், ரெசார்ட்கள், அவர்கள் பிள்ளைகள் மட்டுமே படிப்பதற்கான பள்ளிகள், அவர்கள் வலம்வர வழங்கப்படும் சொகுசு கார்கள் - எல்லாம் வந்து நின்றது கண்முன்னால் டிவி ஹைலைட் போல.சில இடங்களில் ப.சிதம்பரத்தின் முகம் கூட வந்து நிற்கிறது.


முதலில் எந்த நாட்டையும் கடனாளியாக்குவது, அதன்பின் அதன் இயற்கை வளங்களை பயன்பாட்டுக்கு கொண்டு வருவது - காடுகள், எண்ணெய் வளங்கள் - அதன்மூலம் வரும் வருவாய் மூலம் கடனை வட்டியுடன் அடைப்பது என்று அதிபர்களை நம்பவைப்பது - உண்மையில் இதுதான் திட்டமென்று கூறப்பட்டாலும் ஏகாதிபத்தியத்தை விரிவுபடுத்துவதும் அடிமைப்படுத்துவதுமே முழுமையான நோக்கம். அதற்குள் கடனை திருப்பிக்கொடுப்பது என்பதே சாத்தியமில்லாத ஒன்றாக ஆகியிருக்கும். அதற்கு பதிலாக அந்நாட்டின் கனிம வளங்களையும் நீராதாரங்களையும் எண்ணெய் வளங்களையும் உபயோகித்துக்கொள்ள ஒப்பந்தங்கள் அடுத்த கட்டமாக கையெழுத்தாகும். ஆனால், கடன் என்பது இருந்துக் கொண்டே இருக்கும். அமெரிக்கா தனது கரத்தை வலிமையாக்கி நாட்டை உறிஞ்சியபின் அந்நாட்டைத் தூக்கியெறிந்துவிட்டு அடுத்தநாட்டுக்கு - இப்படித்தான் ஜகார்த்தா, ஈக்வடார், கொலம்பியா, பனாமா...இப்படி அந்த தலைவர்களை மெல்ல மெல்ல பொருளாதார
வளர்ச்சி சி என்ற பெயரில் சூழ்ச்சி வலையில் விழ வைப்பதுதான் இந்த பொருளாதார அடியாள்களின் - மெய்ன் போன்ற நிறுவனங்களின் நோக்கம். அதன் அதிபர்கள் இந்த பொருளாதார அடியாட்களுக்கு மசிய வில்லையெனில் அடுத்த கட்டமாக “குள்ள நரிகள்” வருவார்கள். அவர்கள், இவர்களைவிட பயங்கரமானவர்கள். எதற்கும் துணிந்தவர்கள். நாட்டின் அரசியல்வாதிகள்/ அதிபர்கள் மசியவில்லையெனில் எதிர்பாராத விமான விபத்துகளால் மரணமடைவார்கள்.


இந்த பெர்க்கின்ஸ் அதை திறம்பட செய்பவர்.அதற்காக அவருக்கு பல வெகுமதிகள், பரிசுகள் என்ற பெயரில் லஞ்சங்கள். தன் வாழ்க்கை நிலை உயர வேண்டுமென்று அவரதுசெய்துக்கொள்ளும் சமரசங்கள் - இரவு பகலாக புத்தகங்களை கரைததுக்குடித்து தயாரித்து வழங்கும் econometrics திட்டங்கள் - கடைசியில் புலி வாலை பிடித்தது போல அவரால் வெளி வராமலே போவது என்று எல்லாமே இந்த புத்தகம் கூறுகிறது. ஈக்வடார் முதல் சவூதி அரேபியா வரை, பொருளாதார முன்னேற்றத்தில் அமெரிக்காவுக்கு அடிமையாகி போன நாடுகளின் நிலைகள், அரச குடும்பங்களுக்கும் அமெரிக்க அதிபர் புஷ் குடும்பத்தினருக்கும் இருக்கும் உறவுகள், இந்த குடும்பங்கள் வளர்த்தெடுத்த தீவிரவாத கும்பல்கள், அவர்களுக்கு அமெரிக்க அரசாங்கத்தில் இருந்த செல்வாக்கு போன்ற எண்ணற்ற விஷயங்களை - தீவிரவாதத்திற்கெதிரான போர் என்று சொல்லிக்கொண்டு போரிடும் அமெரிக்காவின் இன்னொரு முகத்தை தரிசிக்க முடிகிறது.


இந்தோனேஷிய மாணவி, பாண்டுங் அரசியல்வாதி, க்ளாடின், பொம்மலாட்டம் மூலமாக அரசியல் உணர்வூட்டும் பொம்மல்லாட்டக்காரர், ஜகார்த்தா,கொலம்பியா நாடுகளின் மேல் தட்டு வாழ்க்கைமுறை. நாற்றமெடுக்கும் ஆறுகள், குடிசைப் பகுதிகள், எண்ணெயை கசிய விடும் பேரல்கள் - இவையெல்லாம் வாசிக்கும்போது இந்தோனேஷியாவோ, கொலம்பியாவோ பனாமாவோ கண்கள் முன் நிற்காமல், இந்தியாவும், கூடங்குளமும், போபாலுமே, மஹாராஷ்ட்ராவுமே நினைவை ஆக்கிரமிக்கின்றன. எப்படி நம் வாழ்க்கையில் சப்-வேயும், மெ டொனால்ட்ஸ் பர்கரும், கேஃப்சி சிக்கன் பக்கெட்டும், மீட்டிங்குகளில் நம்முன் வைக்கப்படும் அக்வாஃபினா பாட்டில்களும், பிரியாணி வாங்கினால் கோக் இலவசம் என்று காம்போ ஆஃபர் வழங்கும் உணவகங்களும் இரண்டற கலந்தது நுகர்கலாச்சாரத்திற்கு அடிமையாக்கி இருக்கின்றன! நமது தாமிரபரணி ஆற்றுத் தண்ணீரை ஆழ்துளை மூலமாக உறிஞ்சி எடுத்து விவசாயிகளை,குடிமக்களை தண்ணீருக்கு அலையவிடும் நமது அரசாங்கம்! அந்த ஆலைக்கழிவுகளை ஆற்றுத்தண்ணீரில் கொட்டி வளங்களை பாழாக்கும் ஆலைகள் - தட்டிக்கேட்ட முடியாமல் - அவ்வாலைகள் மினரல் வாட்டர் பாட்டில்களில் அடைத்து தரும் மினரல் வாட்டரை குடிப்பதுதான் நாகரிகமென்று கருதி வாழும் நாம் - இதை எதிர்த்து கேட்பவர்களை “தீவிரவாதிகள்” என்று முத்திரைக் குத்துவது! ஒரு வேளை, தண்ணீர் அல்லது எண்ணெய் வளம் வற்றினால் அந்நிறுவனங்களுக்கு இருக்கவே இருக்கிறது - இதர முன்னேற துடிக்கும் நாடுகள்!

உண்மையில், இந்தியா ஒளிர்கிறது என்றும் “யஹி ஹே ரைட் சாய்ஸ் பேபி” என்று ரெமோ ஃபெர்னாண்டஸூடன் கூவியபோது இதுதான் நம் சாய்ஸ் என்று நினைத்தது எல்லாம் உங்களுக்கும் ரிவைண்ட் ஆகலாம். கலர்பிளஸ், காட்டன்ஸ், பெனிட்டன்-களின் கண்களை மயக்கும் சேல்கள், கண்ணாடிக் கதவுகள் பளபளக்கும் மால்களில் ஷாப்பிங் செய்த குற்றவுணர்வு - அதை தடுக்க உடனேயே ஏதாவதொரு ஹோமுக்கு இன்ஸ்டன்ட் தானம் செய்து மன திருப்தியடைந்துவிடும் நம் வாழ்க்கைமுறை!

எப்போதாவது உலக வங்கிக்கு இந்தியா கொடுக்க வேண்டிய கடன் இவ்வளவு - ஒவ்வொரு இந்தியனுக்கும் கடன்பட்டுள்ளான் என்று பேப்பரில் எண்களைப் பார்க்கும்போது நீங்கள் என்ன நினைப்பீர்கள்? சிறுவயதில் - (பள்ளிக்கூடம் படிக்கும்போது என்று கொள்க)இந்தக் காசை பிரதமருக்கு ஒவ்வொருத்தரும் அனுப்பி உலகவங்கிக் கடனை தீர்த்துவிட்டால் இந்தியாவின் கடன் தீர்ந்துவிடுமென்றுதன் சின்னப்புள்ளத்தனமாக நினைத்துக்கொள்வதுண்டு. இப்போதுகூட, தண்ணீர் தினம் என்ற சொன்னதும் தண்ணீரை சிக்கனமாக உபயோகிப்பது பற்றி பேசி செயல்படும் சாதாரண குடிமக்களுக்கு இருக்கும் பிரக்ஞையும் கடமை உணர்ச்சியும் கூட கோடி கோடியாக லாபம் சேர்க்கும் முதலாளிகளுக்கோ அல்லது அரசியல்வாதிகளுக்கோ இருந்தால்...?

சில இடங்களில் பெர்க்கின்ஸ் இடத்தில் நமது ப.சிதம்பரமும், மன்மோகனும் கூட பொருந்தி வருகிறார்கள்.

பெர்க்கின்ஸ் தனது ஆசைகளைத் தீர்த்துக்கொண்டபின்பு மனசாட்சி விழித்திருக்கிறது. நமக்கும், நமது அரசியல்வாதிகளின் மனசாட்சிகளும் விழிப்பது எப்போது?

பெர்கின்ஸ் எழுதிய இன்னொரு நூல், பாரதி புத்தகாலயம் வெளியிட்டிருக்கும் 'அமெரிக்க பேரரசின் ரகசிய வரலாறு'. விலை ரூ. 180/- 'ஒரு பொருளாதார அடியாளின் ஒப்புதல் வாக்குமூலம்' படித்தவர்கள் அனைவருமே இந்நூலையும் வாசிக்க வேண்டும். ஏகாதிபத்தியத்தின் முழு சூழ்ச்சியையும் உணர்ந்துக் கொள்ள இந்த இரு நூல்களும் உதவும்.

"ஒரு பொருளாதார அடியாளின் ஒப்புதல் வாக்குமூலம் " - ஜான் பெர்க்கின்ஸ். விடியல் வெளியீடு.
இந்த இடத்தில் தமிழில், அழகாக மொழிபெயர்த்த இரா.முருகவேளை குறிப்பிட்டே ஆக வேண்டும். மொழிபெயர்ப்பு நூல் என்ற உணர்வே இன்றி தங்குதடையில்லாமல் முழுவீச்சில் வாசிக்க வைப்பதற்கு இவரது மொழிபெயர்ப்பும் ஒரு காரணம். நன்றி முருகவேள்.

உலக தண்ணீர் தினத்துக்கான தொடர்பதிவுக்கு அழைத்த "சிறுமுயற்சி" முத்துலெட்சுமிக்கு நன்றி. நான் அழைக்க விரும்பும் பதிவர்கள்


"சிதறல்கள்" தீபா

"சின்னு ரேஸ்ரி" மாதேவி

"அந்தமான் தமிழோசை "க.நா.சாந்தி லட்சுமணன்

கோலங்கள்.. கோலங்கள்!!

அலுவலகத்தில் நடந்த ரங்கோலி போட்டிக்கு theme என்று ஒன்றும் வேண்டாம் என்பதே எங்களின் தீர்மானமாக இருந்தது. பெரும்பாலனவர்களுக்கு,கோலம் போடுவது முதல் முறை..(ம்ம்..என்னைத்தான் சொல்கிறேன்!!).அதனால், அவரவருக்கு எது எளிதாக போட வருகிறதோ அதை போடலாம் என்று முடிவு செய்தோம்.

ஒவ்வொரு டீமுக்கும் ஐந்து பேர் என நான்கு டீம். ஒரு டீம் லீடர்.
சில பல rangoli brain storming sessions - கு பின் ஒரு நாள் ட்ரையல் வேறு. என்ன வரைய போறோமா..அது மட்டும் ரகசியம்..! எல்லாருக்கும் ஒவ்வொரு பொறுப்பு..வரைவது, வண்ணபுபொடி நிரப்புவது என. வண்ணங்களை கலந்து தருவது என் பொறுப்பில். (ஹப்பா...உங்க தலஎழுத்த யாரால மாத்த முடியும்..!!)

அப்புறம் எல்லாரும் வரைய ஆரம்பித்தபோதுதான் தெரிந்தது..எல்லாரும் ஏதாவது ஒரு
concept-ஓடுதான் இருக்கிறார்கள் என. (நாங்களும் கான்செப்ட் வைச்சிருக்கோமே!!)

இது, conceptual லெவெல்-ல!!




இது, implementation லெவெல்-ல!!




இது டீம் B


அம்மா என்றால் அன்பு!!


டீம் C




டீம் D


அமைதி...அமைதி...அமைதி!!



பரிசா..முதல் பரிசு global warming-க்கு, இரண்டாம் பரிசு child labour-க்கு!